Mijn vriendin moest bevallen. Al héél lang. En wachten, en wachten, en nog maar een keer afspreken, en nog een laatste keer uit eten, en... toen kon het niet meer en zei de dokter "'t is genoeg geweest". En toen kwam de baby eindelijk. Oh, oh, zo heerlijk! We knuffelen, we kijken, we 'ooooohen', we genieten samen met de ouders van dit prachtkind. Heerlijk x 100!
En ondertussen zorgen we thuis voor eigen gebroed. Pleegkuikens, die wachten tot ze als geschenkje worden gegeven aan een klein meisje. Die zal ook zo blij zijn met deze twee pluisjes. Schattig x 100!
Al zien ze er soms héél dood uit plots. Maar dat is blijkbaar normaal. Zo slapen kuikens dus...
Slapen? Daar hebben we hier geen tijd voor. Er moet gewerkt worden, ook op zondag. Geworkshopt bij Tante Hilde bijvoorbeeld. Mijn lieve Stans maakte een blote pop met navel, badmuts en handdoek, gaf haar de naam van de pasgeboren baby (cfr hierboven) en gaf 'm prompt weg als cadeautje. Zo prompt dat ik er bijgod geen foto van heb.
Dan maar een foto van mijn eigen naaiwerk. Fruitmutsen voor 't werk ("amaai, waar werkte gij?!") gemaakt van vieze oude truien van de kringloopwinkel. Kan je raden welk fruit ik uitbeeld? Neen? Oh, niet erg, we draaien toch in de fruitmoes... Recyclage x 100!
En dan nog een kleine svz om af te sluiten. Den hof groeit! Herinner u mijn verrukking bij 't eerste groen. Weldra gejuich bij de eerste oogst medunkt. Genot x 100!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten